آمار

اگه بدونین اینجا در مملکت فاسد و بی احساس انگلیس وقتی خونه اجاره میکنین در واقع در سنهای پایین میرین اتاق اجاره میکنین در نتیجه با چند نفر دیگه خونه رو شریک میشین. که تعدادش هم بستگی به چند اتاق خوابه بودن کل خانه داره. منم الان تو یه خونه ام که سه نفر به جز من توش ان. اینجا معمولن اینطوریه که میان هر طبقه از یخچال رو میدن به یکی و هر کی چیز میزای خودش رو میذاره توش. حالا هم خونه ای های من اومدن حرکت زدن و گفتن که هر چی که گرونه شراکتی نیست. هر چی که معمولیِ شراکتیه. حالا من و ببین که از مملکتی اومدم که ملت ده هزار تومن ده هزار تومن خرج میکنن و هیچی به نظرم گرون نمیاد.( به جز نون و حمل و نقل)  اینقدر که همش رقمای گنده دور و برم چرخیده. برا همین همش در حال انتگرال گرفتنم. این الان اینقدره یعنی گرونه؟ هی حساب میکنم و آخرش هم به نتیجه نمیرسم. برا همینم بی خیالش میشم و بر نمیدارم.

الان که دارم فکر میکنم باید فرض رو بذارم که ارزونه چون بیشترین کلمه ای که میشنوم ارزونه. ارزونش رو بخر. این رو خریدم ببین چه ارزون. ارزون ترش نیست؟ اینجوری هم سرم بی کلاه میمونه هم اینکه با هر جیغی یکی به اقلام گرون اضافه میشه.